علاوه بر اینکه خارش پا می تواند یک مشکل آزاردهنده باشد، ممکن است به عنوان نشانه ای از یک مشکل سلامتی جدی نمودار شود.
شما در رختخواب و در حال تلاش برای خوابیدن هستید، اما خارش پاهایتان متوقف نمی شود و رفتن به خوابی شیرین را از شما سلب می کند. این بدترین چیزی است که ممکن است اتفاق بیفتد. در این هنگام که به دلیل این خارش آزاردهنده فکر می کنید، به شدت به یک درمان معجزه آسا برای تسکین این خارش نیازمند هستید.
درست است که معضل خارش پاها بسیار آزاردهنده است اما خیلی هم موضوع نگران کننده ای نیست، البته در مواردی ممکن است این خارش ها به مشکلات سلامت جدی مرتبط باشد. در کنار این خارش ها ممکن است مواردی دیگر همچون قرمزی پوست، تاول، خشک شدن و پوسته پوسته شدن پوست، دانه ها خارش دار و یا حتی متورم شدن پاها را مشاهده کنید.
ما در این مطلب به بررسی ? دلیل خارش پا و چگونگی التیام و توقف آن می پردازیم. که البته در مجله سلامتی و تندرستی ماورای سلامت آن را به تفیل شرح داده اند.
پای ورزشکار بیماری ای است که به عنوان یک عفونت قارچی و دلیل اصلی خارش پاها از آن یاد می شود.
یولندا رگلاند، پزشک بنیانگذار درمان بیماری های پا می گوید: “مکان های تاریک و مرطوب محل رشد قارچ هاست، به همین دلیل است که قارچ ها در پای انسان به راحتی و سرعت بیشتر رشد می کنند.”
Adrian Cotton رئیس عملیات پزشکی در دانشگاه لوما لیندا می گوید: “این موضوع شایعی است که این قارچ ها با راه رفتن پابرهنه در محیط هایی مانند رختنکن های سالن های ورزشی شدت می گیرند. این قارچ ها اغلب خود را به صورت راش قرمز نمایان شده و معمولا از بین انگشتان پا آغاز شده و باعث خارش میشوند، خارشی که هنگام درآوردن جوراب ها بسیار تشدید می شود.”
دکتر رگلاند می گوید که پای ورزشکار می تواند به تاول های خارش دار روی پا و پوست ترک خورده و لایه لایه منجر شود.
به واسطه خاراندن و ایجاد خراش عفونت های باکتریایی ثانویه نیز می توانند در آن منطقه شکل بگیرند. اگر به طور ویژه مستعد ابتلا به بیماری پای ورزشکار هستید، کرم ها و اسپری های ضد قارچ اغلب می توانند شرایط را بهبود بخشیده و عفونت را در حالت خفیف نگه دارند. اگر درمان موضعی به بهبود شما کمک نکرد، به متخصص پوست مراجعه کنید.
اگزما یک اصطلاح کلیدی برای گروهی از شرایط پزشکی است که می تواند منجر به خارش و التهاب پوست شود، این بیماری اغلب در سال های اولیه زندگی فرد اتفاق می افتد. درماتیت آتوپیک، شایع ترین نوع اگزما است که معمولا به صورت یک راش قرمز و خارش دار روی گونه ها، دست ها و پاهای شما خودش را نشان می دهد.
دانا کانوزو، معتقد است: “خاراندن محل زخم اگزما باعث می شود که این ناحیه حساس تر شده و مولکول های التهابی که منجر به پیشرفت اگزما و خشکی پوست می شوند را منتشر می کند.” او اضافه می کند: ” بهترین راه برای درمان خارش اگزما، جلوگیری از مرطوب شدن و یا عرق کردن آن ناحیه و استفاده از کرم ها و لوسیون های مرطوب کننده است.”
همچنین ممکن است پزشک شما به منظور تسکین این خارش، داروهای استروئیدی موضعی یا خوراکی را برایتان تجویز کند.
این بیماری خود ایمنی باعث میشود که سلولهای پوست فوقالعاده سریع رشد کنند و روی پوست جمع شوند. دکتر راگلند می گوید:”آن ها همانند سلولهای پوست معمولی روی پوست جمع نمی شوند و جمع شدن سلول ها روی پوست معمولا به شکل پوسته پوسته های سفید و یا نقره ای خودش را نشان می دهد”
این نواحی خشک و فلس دار می توانند خارش پوست را در مناطقی از جمله پاها ایجاد کنند. او می گوید: “این تجمع پوست فلس مانند اغلب روی مفاصل انگشتان پا ظاهر شده و ممکن است با تورم و درد این مفاصل همراه شود”
کرم ها و پماد موضعی و نور درمانی اغلب می توانند به کاهش علائم پسوریازیس کمک کنند. راگلند میگوید برخی افراد مبتلا به پسوریازیس نیاز به داروهای خوراکی یا نوع جدیدتری از درمان های تزریقی به نام biologics دارند.
بسته به فصل، ممکن است خارش پا ناشی از پشه های مزاحم و یا حشرات دیگر باشد. دکتر راگلند می گوید: “نیش حشرات باعث ایجاد واکنش التهابی از جمله انتشار هیستامین شیمیایی در بدن می شود، بنابراین منطقه نیش دچار خارش می شود.”
همچنین نیش حشرات می تواند به تورم، قرمزی و تحریک پوست منجر شود. چند داروی خانگی برای خارش پاهای ناشی از نیش حشرات نیز وجود دارد.
دکتر راگلند می گوید: “آنتی هیستامین موضعی مانند بنادریل می تواند به بهترین نحو به از بین بردن خارش ناشی از نیش حشرات کمک کند، زیرا هیستامین خود عامل ایجاد این مشکل است.” هم چنین می توانید از یخ یا کمپرس سرد برای کمک به تسکین برخی از آن التهاب ها استفاده کنید.
دکتر راگلند معتقد است: “در جامعه ما، افراد بیش از حد و به مدت طولانی با آب داغ حمام می کنند و پس از آن از مرطوب کننده پوست استفاده نمی کنند و همین دلیلی بر خشکی پوست آن ها می شود.” پوست خشک پاهای شما نیز میتواند چیزی باشد که شما از پدر و مادر خود به ارث برده اید و یا می تواند ناشی از شرایط پزشکی و داروهای خاص نیز باشد.
علاوه بر این موارد، دکتر Cotton می افزاید: “عواملی نظیر مصرف آب به مقدار کم، مصرف ادرارآورها، و یا قرار گرفتن در معرض گرما و یا نور در صورتی که شدت آن زیاد بوده و شما پوستی حساس داشته باشید می توانند خشکی پوست را به دنبال داشته باشند.”
دکتر راگلند معتقد است: “اگر خشکی پوست خارش پاها را به دنبال داشته باشد، قسمت هایی پوسته پوسته و فلس مانند و یا ترک خورده را خواهید دید.” برای افرادی با پوست تیره، معمولا پوست خشک می تواند سفید و یا خاکستری باشد.
آیا اقدامات پیشگیرانه ای برای درمان پاهای خشک و خارش دار وجود دارد؟ بله ، می توان برای این منظور از مرطوب کننده های مناسب به طور روزانه استفاده کرد. اگر پوستی بسیار خشک دارید، در شرایطی از مرطوب کننده استفاده کنید که پوست هنوز مرطوب است، را که با این کار رطوبت بیشتری حفظ می شود.
این بیماری پوستی ناشی از انگل ریزی است که در لایه بالای پوست قرار دارند. طبق نظر آکادمی پوست و زیبایی آمریکا، به طور معمول گال ها باعث خارش روی دست ها و همچنین پوستی که معمولا با طلا و جواهر در تماسند، می شود. اما در کودکان، گال می تواند گسترده تر باشد و کف دست و پا را تحت تاثیر قرار می دهد.
برخی از افرادی که به بیماری پوستی گال مبتلا هستند، با راش، زخم و یا ضخیم تر شدن پوست روبرو هستند. خارش پای ناشی از این بیماری معمولا بسیار شدید بوده و اغلب در شب هنگام تشدید می شود.
دکتر راگلند می گوید : “از آنجایی که گال از طریق تماس پوست به پوست منتقل می شود، این بیماری بدون توجه به سن، وضعیت اقتصادی و نژاد می تواند توسط هر کسی منتقل شود.” او معتقد است که اغلب افراد مبتلا به گال را می توان با کرم ها و لوسیون های تجویزی درمان کرد؛ البته ممکن است برخی افراد به داروی خوراکی نیز نیاز داشته باشند. علاوه بر این موارد، آنتی هیستامین ها و کرم های استروئیدی نیز می توانند به تسکین خارش و التهاب ناشی از خارش آن کمک کنند.
دکتر کاتن می گوید: “اگر شما به گال مبتلا هستید، باید همیشه بدنتان را تمیز نگه دارید چرا که این بیماری مسری بوده و به راحتی منتقل می شود. تا زمانی که به طور کامل از این بیماری خلاص شوید هرروز لباس ها، ملافه و روبالشتی هایتان را بشویید.”
راش خارش دار روی پای شما ممکن است ناشی از درماتیت تماسی آلرژیک باشد. درماتیت تماسی آلرژیک واکنش آلرژیک به چیزی است که پای شما با آن در تماس بوده است. دکتر Canuso می گوید: “قرار گرفتن در معرض مواد حساس و تحریک کننده مانند مواد شیمیایی و یا حتی آلرژن ها در صابون، لوازم آرایشی و گیاهان می تواند باعث درماتیت تماسی آلرژیک شود.” او معتقد است رنگی که در جوراب های تیره وجود دارد یکی از عواملی است که معمولا روی پاها تاثیر می گذارد. درماتیت تماسی ناشی از رنگ جوراب های تیره، می تواند در هر جایی که جوراب با پاها در تماس بوده، خارش پاها را به دنبال داشته باشد. برای رهایی از این شرایط می توانید این جوراب ها را کنار گذاشته و از کرم های ضد خارش بدون نسخه استفاده کنید.
بعضی از شرایط پزشکی مانند بیماری کبد یا کلیه می توانند موجب خارش دست ها و پاها شود. دکتر Canuso توضیح میدهد: ” هنگامی که کلیه ها نمی تواند به درستی عمل کند، مایع و مواد زائد کلیه ها در خون ما باقی می مانند، که این امر می تواند موجب خارش شدید در همه اندام ها شود، که معمولا ابتدا در پاها ظاهر می شود.”
درمان بیماری زمینه ای و عوارض آن – چه با داروهای تجویزی یا دیالیز – اغلب می تواند به تسکین این خارش کمک کند.